سه‌شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳ |۲۴ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 26, 2024
سریال

بازنگاهی به سریال های مطرح این روزهای شبکه نمایش خانگی اعم از"بازنده"، "غربت"، "گردن زنی" و ... نشان می دهد که وقتی بی معنایی و پوچی، دال مرکزی محتوای یک اثر باشد خواه، ناخواه، پیامد و ثمره آن، افسردگی، میل به جرم و جنایت، پرخاشگری و ... خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری حوزه، به عنوان یکی از علاقه مندان به حوزه فیلم و سریال که دست کم در طول پنج سال اخیر به طور مداوم پیگیر محصولات شبکه نمایش خانگی بوده و به نقد و تحلیل آن ها همت گماشته، باید بگویم آن چه به طور خلاصه می توان درباره پیام و محتوای این قبیل سریال ها و آثار بیان داشت، "پوچی" و "بی معنایی" است که متأسفانه عوارض و تبعاتی در حوزه سبک زندگی و باورهای مخاطبان برجای گذاشته است.

به قول "نعمت الله سعیدی"، پوچی پیچیده در حال حاضر به پیام اصلی رسانه در دنیایِ غربی شده و مدرن تبدیل شده که به طور خاص در فیلم ها و سریال های متأثر از اندیشه و سبک زندگی غربی، نمود و ظهور و بروز یافته است.

متأسفانه خروجی برخی از آثار پرسروصدای شبکه نمایش خانگی کشورمان به شکل غیرمستقیم، القای پیام های ناظر به نهیلیسم و پوچ گرایی بوده و طبعاً در جهان بدون معنا -با چنین خوانشی-، ناهنجاری، خشونت و حرص و جوش برای تصاحب منافع دنیوی نیز تئوریزه می شود.

بازنگاهی به سریال های مطرح این روزهای شبکه نمایش خانگی اعم از"بازنده"، "غربت"، "گردن زنی" و ... نشان می دهد که وقتی بی معنایی و پوچی، دال مرکزی محتوای یک اثر باشد خواه ناخواه، پیامد و ثمره آن، انعکاس افسردگی، میل به جرم و جنایت، پرخاشگری و بی توجهی به اندیشه و تفکر برای زیست مناسب در این کره خاکی خواهد بود.

به عنوان مثال در سریال بازنده، کارگردان و تیم تولید او به‌جای بازتاب ارزش‌های فرهنگی و انسانی، درگیر کلیشه‌های خشونت‌بار و داستانی بی‌هدف و بی معنا در این اثر شده است؛ قصه و داستانی که به‌جای کاوش در ابعاد پیچیده‌تری از شخصیت‌ها و جامعه، تنها به بازنمایی و روایتی خشونت بار آهم مبتنی بر یکسری رفتارهای انحرافی می‌پردازد و حال آن که گویا از خطرناک بودن این شیوه نمایش و تأثیر آن بر ذهن و فکر مخاطبان غافل است.

حتی در سریال های به ظاهر خوش فرم و جذابی همچون زخم کاری آینده ای مغشوش ترسیم می شود که در آن هر کسی تنها به فکر منافع خود است و گویا نفع و مصلحت جمعی برپایه اخلاق و وجدان، هیچ جایگاهی ندارد.

از سوی دیگر باید توجه داشت که آنارشی و نوع هرج و مرج طلبی که در فیلم های شاخص دنیای غرب همچون جوکر و پلتفرم قابل رصد است، تأثیرش را در برخی تولیدات داخلی به خصوص در پلتفرم ها گذاشته است.

در چنین شرایطی لازم است که کارشناسان و منتقدان در فضایی علمی و بر اساس نگاه و رویکرد فرهنگی به تحلیل و واکاوی فرمی و محتوایی این قبیل آثار بپردازند و از سویی با توجه جدی به آسیب هایی این سریال ها به ارایه پیشنهاد و راهکار به منظور اصلاح این روند غلط همت بگمارند.

سید محمدمهدی موسوی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha